Relacja telefoniczna hrabiny Sandry Tarnowskiej z dnia 8 października z godz. 14.53.

« Relacja telefoniczna hrabiny Sandry Tarnowskiej z dnia 8 października z godz. 14.42.

Zdjęcia z dnia 7 października przysłane przez Hortensję »

Relacja telefoniczna hrabiny Sandry Tarnowskiej z dnia 8 października z godz. 14.53.

8 października 2010 Autor: wobroniekrzyza

Aż się nie chce wierzyć. Bóg jest wielki. Norbert widzi nad sobą niebo. Jest wolny.

Napisane w Relacje świadków, Sprawa Norberta Kubickiego | 16 Komentarzy

Komentarzy 16

w dniu 8 października 2010 @ 15:19 | Odpowiedz Jerzy

Bogu niech będą dzięki!
- w dniu 8 października 2010 @ 15:41 | Odpowiedz gagatek
  
  Pięknie powiedziane o tym niebie i wolności. To dobra wiadomość. Chyba wszyscy na nią czekali. Pozdrowienia dla P. Norberta i gratulacje.
  A teraz trochę o czym innym – nie chcę siać paniki, ani robić wrogości, ALE tak mi się nasuwa, że podobne zajścia z tą psychuszką mogą się powtarzać (w dodatku nie wiemy, kiedy władza zechce zmienić reguły gry, tj. kiedy przestanie wypuszczać zatrzymanych, przestanie dopuszczać odwiedzających, itp.). W związku z tym mnie się nasuwa (do rozważenia przez obrońców):
  – każdy żeby miał przy sobie szczoteczkę do zębów, paczkę chusteczek i zmianę bielizny;
  – dobrać się i „trzymać się” np. trójkami (bo mogą zgarnąć kogoś tak, że inni nie zauważą i wtedy będzie bieda; a tak to trójka da znać pozostałym, rodzinie, mediom, itp.).
  Z tematów okołopolicyjnych:
  – protokoły nalezy STARANNIE CZYTAĆ!!! i parafować na każdej stronie,
  – na końcu protokół podpisujemy tuż pod własnym tekstem – TUŻ PRZY ostatniej kropce (żeby czegoś nie dopisano po podpisaniu go – bywały takie przypadki),
  – kazdy zatrzymany ma prawo sobie zobaczyć i zapisać numery i dane zatrzymujących go funkcjonariuszy;
  – kazdy ma prawo odmówić zeznań (i nie musi uzasadniać dlaczego!);
  – każdy ma prawo do wezwania adwoakta (i co z tego, że to będzie trwało? Można sobie posiedzieć i niech to władza ma problem);
  Zasada ogólna: oczywiście policja ma prawo zatrzymać każdego na 24 a jak się uprą, to i na 48. Mają prawo, więc trzeba wtedy zachować spokój. ALE równocześnie: trzeba się domagać protokołu z każdej czynności (zatrzymanie, rewizja, itp.). masz wątpliwości? – Odmawiaj podpisania. Masz prawo. W razie wątpilwości możesz też zadawać pytania o wyjaśnienia, ale wierzyć to niezdrowo;).
  Druga zasada ogólna: w obecności policji: ruki po szwam (albo skrzyżowane na piersi – ogólnie: PRZY SOBIE, żeby nie było, że coś tam…), wzrok w podłodze (żeby nie było, że się ich lży wzrokiem – autentyk!) i MILCZENIE.
  Smutno, że dochodzimy do takich konkluzji, ale ja bym obrońcom doradzała przejęcie nieco zasad konspiry a poza tym modną teraz i na czasie;) eduakcję obywatelską (mówiąc bez żartów: każdy kto idzie bronić krzyża musi się liczyć z szykanami, więc byłoby dobrze, gdyby znał swoje prawa).
  - w dniu 8 października 2010 @ 18:34 gabrysia
    
    @ GAGATEK
    
    Dobrze, Gagatku, że nas uświadamiasz. To był wykład o zatrzymaniu, czyli przewiezieniu nas na komendę policji. A jeszcze napisz, jak się sprawa przedstawia z wylegitymowaniem, tzn.
    
    1) kto ma prawo nas wylegitymować: policjant czy straż miejska też?
    
    2) czy mamy prawo zobaczyć i zapisać numer służbowy funkcjonariusza, gdzie szukać tego numeru – na jakiejś naszywce na mundurze czy gdzie?
    
    3) czy funkcjonariusz policji ma nieograniczone prawo do nękania nas legitymowaniem? np. idziemy sobie od Placu Zamkowego w stronę Kordegardy – legitymuje nas, wracamy po godzinie i znów nas legitymuje?
    
    4) do czego służą te dane, które zapisują funkcjonariusze w trakcie legitymowania, kto je wprowadza do bazy danych, jak są chronione, skąd wiadomo, czy funkcjonariusz nie wykorzysta ich do celów prywatnych, np. znając mój adres zacznie mnie nachodzić (w cywilu oczywiście),
    
    5) skąd wiemy, co funkcjonariusz zapisał o nas, myślę, że notuje, jaki był powód wylegitymowania, np. wygląda na nietrzeźwą albo jest podobna do poszukiwanej.
    
    Może na razie starczy tych pytań, zostawię trochę miejsca innym.
    
    Pozdrawiam
    
    Gabrysia
w dniu 8 października 2010 @ 16:49 | Odpowiedz Maria M.

@ gagatek – bardzo cenne wskazówki. Dobrze by było,żeby tekst ten wydobyć z komentarzy na główną stronę.
w dniu 8 października 2010 @ 17:20 | Odpowiedz Piotr

Dzięki wszystkim za pomoc w uwolnieniu Norberta. Na wszystkich frontach.
w dniu 8 października 2010 @ 18:08 | Odpowiedz fravola

Mysle, ze Maria M. ma racje w komentarzu do postu @gagatka.Tekst @gagatka powinien byc wyodrebniony jako osobna strona! Dobrze by bylo takze skopiowac go i rozpowszechnic wsrod zebranych modlacych sie pod krzyzem – przeciez nie wszyscy maja komputer! I jeszcze jedno: czy nie ma wsrod modlacych sie adwokata, ktory bez obawy o swoja kariere, sluzylby pomoca /oczywiscie bezplatnie/ innym obroncom krzyza jako ich pelnomocnik w przypadku takich dziwnych i zlosliwych zatrzyman?! A moze jakis sympatyk Obroncow, prawnik podjalby sie tego zadania?! Popytajcie przyjaciol i znajomych – dobrze by bylo miec „swojego” uczciwego prawnika! Napewno takie historie, jak te ktore sie zdarzyly (i moga niestety sie powtorzyc)przebiegaly by z wiekszym poszanowaniem prawa! A moze by ich nie bylo?!(Pracuje za granica i nie moge wiecej dla Was zrobic, niz modlic sie goraco z Wami i w Waszej intencji.Tak mi przykro, ze nie moge byc z Wami!) Ewa Z.
w dniu 8 października 2010 @ 18:32 | Odpowiedz gagatek

Witam,
oczywiście – jeśli uważacie, że zachodzi potrzeba, to kopiujcie mój tekst, rozpowszechniajcie go jak Wam pasuje – po to się podzieliłam swoimi refleksjami, żeby choć w taki sposób wspomóc obronców.
A jeszcze o wspomaganiu: moja rodzina co wieczór mówi za Was całą 1 część różańca (najczęściej bolesną). To takie zdalaczynne wspomaganie:). Robimy to wieczorem, najczęściej o 21-szej. (Wiedzcie, że nie jesteście sami, inni o Was myślą i modlą się za Was o siły, wytrwanie i… spokój i bezpieczeństwo).

Innym pomysłem „wspomagającym” + umożliwiającym upowszechnienie (także poza Warszawę) idei jaką jest obrona krzyża pamięci, jest to, co niedawno wypatrzyłam na jednej stronie i zaczęłam widywać u ludzi – otóż od jakiegoś czasu wierzący w moim otoczeniu, swoje artystyczne medaliki zastępują dość dużymi krzyżami (3-5 cm). Nosimy krzyże na wierzchu bluzek/swetrów i w ten sposób:
– dajemy świadectwo;
– „umieszczamy” krzyż w przestrzeni publicznej.
Uważam, że można rozważyć dodanie tu trzeciego powodu jakim może być wyraz duchowej jedności z obrońcami krzyża.
Wiem też od paru osób, że po usunięciu krzyża z Krakowskiego zaczęli (na razie to są pojedyncze osoby) stawiać widoczne znaki sprzeciwu (czyt. po prostu krzyże, bo krzyż od początku był zapowiedziany jako „znak, któremu sprzeciwiać się będą”) na swoich domach/posesjach prywatnych.

A PP. Norbertowi i Janowi oprocz gratulacji i wyrazów uznania mogę powiedzieć jeszcze tylko tyle, że mi się przypomniało (przepaszam cytat z pamięci, więc niedokładny), że „więzć was będą i przed namiestników i królów będą was wystawiać, z mego powodu”. Macie Panowie w tym swój udział (a może zaszczyt) teraz…

Pozdrowienia
w dniu 8 października 2010 @ 18:37 | Odpowiedz Siwek

Wielkie dzięki też Świętemu Józefowi. Tak się złożyło, że po-
przez „Radio Maryja”,uczestniczyłem w comiesięcznym,
czwartkowym, spotkaniu w Kaliszu. Ze swojej strony, barddzo
prosiłem, by Św. Józef miał i Was pod swoją opieką i Was
chronił pod Tym Krzyżem.
w dniu 8 października 2010 @ 19:10 | Odpowiedz gagatek

@ Gabrysia (jeśli źle się podpięłam, to przepraszam, jeszcze nie bardzo umiem się poruszać po tej stronie). Postaram się dziś-jutro na te pytania krótko odpowiedzieć. Oczywiście nie roszczę sobie pretensji do bycia nieomylną – tu na prawdę przydałby się prawnik. Na razie z braku-laku odpowiem ja, ale za chwilę.
w dniu 8 października 2010 @ 19:25 | Odpowiedz sympatyk

„gagatek” napisał to to o czym ciagle myślę…
„każdy kto idzie bronić krzyża musi się liczyć z szykanami, więc byłoby dobrze, gdyby znał swoje prawa”

Wiem jednak, że w momencie zatrzymania itp. emocje są tak duże, że zapomina się o podstawowych prawach ale w takiej grupie można się jakoś wspierać i o tym przypominać.
Pozdrawiam wszystkich
w dniu 8 października 2010 @ 19:41 | Odpowiedz gagatek

@ Gabrysia – edukacji obywatelskiej:) ciąg dalszy
Na ile umiem, odpowiem na Twoje pytania (tylko uwaga: należy je traktować doraźnie i orientacyjnie, bo nie jestem prawnikiem).

1) kto ma prawo nas wylegitymować: policjant czy straż miejska też?
Tak, z tego co wiem, to i policja, i straż miejska, i Straż Celna, i chyba jeszcze ktoś, ale nie pomnę.
Co do legitymowania, to kiedyś (nie wiem, czy nadal obowiązuje) obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów z dn. 17.09.2000 r. w sprawie trybu legitymowania, zatrzymywania osób. Kto ma czas, niech sprawdzi (Np. na stronie sejmu) czy ten przepis nadal obowiązuje i co mówi o trybie legitymowania,

2) czy mamy prawo zobaczyć i zapisać numer służbowy funkcjonariusza, gdzie szukać tego numeru – na jakiejś naszywce na mundurze czy gdzie?
Tak, masz prawo zobaczyć i zapisać. Zasadniczo policjant i strażnik mają na mundurach tzw. blachy (taka odznaka służbowa z jego indywidualnym numerem). ALE na Twoje żądanie, funkcjonariusz ma obowiązek okazać Ci swoją legitymację (nie wiem jak to nazwać, też coś w rodzaju „blachy”) – nie da Ci jej do ręki (zrozumiałe), ale ma Ci dać szansę i czas na jej dokładne obejrzenie i zanotowanie jego danych.

3) czy funkcjonariusz policji ma nieograniczone prawo do nękania nas legitymowaniem? np. idziemy sobie od Placu Zamkowego w stronę Kordegardy – legitymuje nas, wracamy po godzinie i znów nas legitymuje?
Oczywiście, że ma:). Uzbrój się w cierpliwość i NIE DAJ SIĘ SPROWOKOWAĆ.
Tu od razu uwagi natury praktycznej:
– cokolwiek by funkcjonariusz mówił/pytał (np. zadawał pytania wręcz towarzyskie), to ZAWSZE traktuj go grzecznie, ale ostrożnie „odmawiam odpowiedzi” – policjant na służbie ZAWSZE jest policjantem (i zresztą tak powinno być, pomijam patologiczne stosowanie policji przez władze);
– to samo można przeczytać w podręczniku „Vademecum interwencji policyjnych”, Krzysztof Łagoda, Robert Częścik, wyd. IV, Szczytno, 2004 r. Na str. 50 w rozdziale „Zatrzymywanie osób i pojazdów” policjantom radzi się m.in. :osłabić pewność siebie osoby zatrzymanej”, „umiejętnie używać pretekstu”.

4) do czego służą te dane, które zapisują funkcjonariusze w trakcie legitymowania, kto je wprowadza do bazy danych, jak są chronione, skąd wiadomo, czy funkcjonariusz nie wykorzysta ich do celów prywatnych, np. znając mój adres zacznie mnie nachodzić (w cywilu oczywiście),
Ha! Temat rzeka;) Teoretycznie, dane te są przez funkcjonariusza zapisywane w tzw. Notatniku służbowym. Notatnik ten służy do zapisywania przebiegu służby. O notatki z niego może wystąpić tylko sąd, bo notatnik nie ma służyć do innych celów niż w/w (czyli nie powinny trafiać do jakowych baz danych).
O tym, czy funkcjonariusz będzie legalistą, czy nie, nie wiemy w momencie, gdy nas legitymuje. Owszem, uważam, że większość z nich, to ludzie, którzy chcą po prostu dobrze wykonywać swoją pracę. Ale oczywiście czarna owca (czy też co gorszego) może się trafić i Twoja ostrożność z pewnością nie jest przesadzona.
Gdyby w układach prywatnych, zaczął Cię nachodzić jakiś typ, to stosujesz zasady samoobrony:) – czyli bronisz się stosownie do rodzaju napaści;) To osobny temat. Tu uwaga: policjantowi bez nakazu nie wolno wchodzić do Twojego mieszkania, auta, itp. Może tylko zapukać i rozmawiać z korytarza. Jeśli się będzie wpraszał, to nie masz obowiązku ich zaprosić. Ma ich być dwóch i mają Ci na żądanie pokazać „blachy”.
Jedynie w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa policja ma prawo bez nakazu wejść do Twojego domu, ale wtedy w przeciągu 7 dni muszą Ci dać nakaz (niejako wstecznie) a w ogóle, to z każdej czynności sporządza się protokół (uwagi o protokołach już były).
Jak masz wątpliwości, to zamykasz drzwi i dzwonisz na policję z pytaniem, czy P. Kowalski numer taki a taki faktycznie jest policjantem i czy faktycznie wykonuje czynności służbowe, będąc na Twoim progu i czy w tym momencie jest na służbie. Jak nie jest na służbie, to jako kobieta dobrze wychowana nie zadajesz się z zaczepiającymi Cię panami:) – możesz mu trzasnąć drzwiami, albo w twarz;)) (Nie zalecam, bo zrobią z tego prowokację), ale jak nie jest na służbie, to jest osobą prywatną i kwita. Przebierańcom też nie musisz wierzyć:) (każdy może sobie kupić mundur i zgrywać policjanta).

5) skąd wiemy, co funkcjonariusz zapisał o nas, myślę, że notuje, jaki był powód wylegitymowania, np. wygląda na nietrzeźwą albo jest podobna do poszukiwanej.
Ano znikąd. On nie ma obowiązku ujawniać Ci swoich zapisków. Zresztą wg prawa policjant nie potrzebuje powodu do wylegitymowania – ma prawo wylegitymować zawsze i każdego. Zwł. w rejonie, gdzie coś się dzieje, gdzie może dojść do „rozróby”. Niektórzy policjanci mają „nosa” i tak „bez powodu” potrafią czasem „wyniuchać” przestępcę (mówię o ogólnych sprawach). Inni, mogą z kolei wykonywać polecenia odgórne i np. uprzykrzać życie danej grupie osób (nie możemy tego wykluczyć), np. obrońcom krzyża.
Rada ogólna: zachować spokój, znać swoje prawa i spokojnie je egzekwować.
A na resztę pytań lub bardziej szczegółowo może odpowie któryś z funkcjonariuszy czytających tę stronę służbowo:).
w dniu 8 października 2010 @ 19:45 | Odpowiedz gagatek

PS. @ Gabrysia – we wspomnianej przeze mnie książce jest też osobny rozdział nt. notatnika służbowego, ale nie mam już czasu się rozpisywać (przepraszam), poza tym, szczegółowe kwestie to chyba na priv??
Pozdrawiam
- w dniu 8 października 2010 @ 22:18 | Odpowiedz gabrysia
  
  @ GAGATKU,
  
  Serdeczne dzięki. Skopiowałam, żeby jeszcze wrócić do Twoich cennych wskazówek.
  
  Znalazłam do tej pory: gdzie można kupić VADEMECUM, niestety tylko w sprzedaży wysyłkowej, ale w katalogu online biblioteki, do której mogę się wybrać, jest nowsze wydanie (2010 r.). A więc mini-sukces!
  
  W kwestii, czy straż miejska jest uprawniona do legitymowania, rozmawiałam niedawno z wiernym i uważnym słuchaczem Radia Maryja. Zapewniał, że słyszał na własne uszy odwrotne twierdzenie prof. Szaniawskiego, który swoje najlepsze lata spędził w więzieniach i jeszcze teraz nękają go różne służby. Straż miejska nie może zaglądać do naszych dokumentów, nawet przez ramię policjanta, który nas legitymuje – tak twierdzi prof. Szaniawski i nie tylko twierdzi, ale egzekwuje.
  
  Co do rozmów z policjantem „przez próg”, to bym nie ryzykowała i wszystkim odradzała. Czytałam o takiej właśnie „rozmowie” kobiety, która nie chciała wpuścić do mieszkania komornika, twierdząc, że żadnych długów (ani poręczeń) nie ma, więc na 100% zaszła pomyłka. Komornik ze współpracownikiem siłą weszli do mieszkania, po prostu wykorzystali swoją przewagę fizyczną. Pani owa zaskarżyła ich do sądu.
  
  „Sąd przyznał, że doszło do przepychanki, ale sprawę warunkowo umorzył z uwagi na niską szkodliwość społeczną czynu.
  
  – Komornik ma prawo do użycia siły, w granicach konieczności i rozsądku. W przeciwnym razie skuteczność jego działania byłaby wyłączona zważywszy na opór ze strony dłużników – mówiła sędzia.” Wyrok jest prawomocny.
  
  Kto nie wierzy, niech przeczyta tu
  
  http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,7375081,Wykrecil_reke__ale_za_slabo__Sprawa_brutalnego_komornika.html
  
  Serdecznie pozdrawiam Ciebie i wszystkich obrońców Krzyża, najgoręcej Norberta i Darka.
  
  Gabrysia
w dniu 8 października 2010 @ 21:08 | Odpowiedz Ireneusz

Gagatku czy nie uważasz, że byłoby to dziwne gdyby policja czy inne służby miały prawo do jakiegokolwiek nękania obywateli? Każda podjęta przez nich akcja musi mieć swoje uzasadnienie. Inaczej będzie to samowola i bezpodstawne nękanie obywateli. O zasadności legitymowania była już mowa na tej stronie.

Pamiętam jak kiedyś na Białorusi widziałem ludzi wbijających wzrok w ziemię. Bardzo smutny to był widok. Mimo to często słyszałem rady: „Ticho jediesz, dalszie dojediesz”.

A do pasty do zębów dorzuciłbym jeszcze kaftan. W szpitalach nie mają przecież 40 mln kaftanów.
- w dniu 8 października 2010 @ 22:35 | Odpowiedz gabrysia
  
  @ IRENEUSZ
  
  Szanowny Panie,
  
  Od ilu dni czyta Pan tę stronę, bo odnoszę wrażenie, że od paru godzin.
  Przecież cały czas mówimy tu o FAKTYCZNYM NĘKANIU niepoprawnych politycznie Polaków przez różne służby: miejskie, policyjne i medyczne. Rozmawiamy o tym, jak się przygotować do zatrzymania czy wylegitymowania i jak egzekwować swoje prawa a Pan serwuje nam jakieś frazesy typu „Każda podjęta przez nich akcja musi mieć swoje uzasadnienie”.
  
  Naprawdę jest Pan aż tak naiwny?
  - w dniu 9 października 2010 @ 14:28 Ireneusz
    
    Droga pani z „Internetu”!
    
    Nic pani nie zrozumiała.
    Doradzam więcej spokoju i nieużywania epitetów.